"Ik ben ''ik'' geworden met deze film. Vanwege mijn andere, meer sobere en ingetogen films zien mensen mij als een intellectueel die voortdurend nadenkt. Fout. Mijn vrienden weten dat ik tegelijkertijd eerder lollig, vrolijk én serieus ben. Ik ben een mengeling. En ik durf het toe te geven in A Couch in New York." (Chantal Akerman)