Gummo, de eerste speelfilm van de Amerikaanse filmmaker Harmony Korine, toont marginale personages in een verwoest klein Amerikaans stadje. De film is tegelijk weerzinwekkend en fascinerend, brutaal reëel en dromerig. Toen hij uitkwam, was Akerman docent in Harvard. Ze was verrast dat haar studenten haar toevertrouwden hoeveel indruk de film op hen had gemaakt – zij die "de hele film lang de zaal wou verlaten".