Voor een jongen uit Brooklyn heeft het leven slechts zin als hij zich op zaterdagavonden kan uitleven in de plaatselijke disco. Travolta incarneert “Italianamerican cool” op de dansvloer in een film over glitterescapisme en “staying alive”.

Het vulkanisch eiland Stromboli werd een cinefiel relikwie na de schandaalontmoeting tussen Rossellini en Bergman. Er gaat een absorberende kracht uit van dit moeizaam tot stand gekomen drama.

“Het is een verhaal dat zo oud is als de straat en nochtans actueler met de dag. En elke dag verschrikkelijker. Er zijn arme mensen die soms hun leven riskeren en alles moeten achterlaten om te proberen overleven, ergens anders te gaan wonen. Maar ergens anders wil men hen niet. En als men hen wil, is het voor hun werkkracht. Werk dat men zelf niet meer wil doen.” (Chantal Akerman)

Alain Cunny's verrassende filmdebuut, gerealiseerd op 83-jarige leeftijd, is een intens poëtisch, streng gestileerd tableau naar Paul Claudels spirituele elegie uit 1912. Cuny verfilmde Claudels verhaal over katholieke mystiek met niet-beroepsacteurs in een stijl die soms aan Paradzjanov doet denken.

De eerste familiefilm die de jonge Joris Ivens maakte, illustreert hoe de verovering van het Westen op het scherm al heel vroeg zijn sporen naliet in de hoofden van de mensen. His Bitter Pill en An Outlaw's Alibi zijn perfecte illustraties van westerns uit dit vroege tijdperk.