De soundtrack van Willem Breuker ritmeert de strijd van Peruaanse arbeiders die een vorm van zelfbestuur opbouwen en de moedeloosheid van een Nederlands gezin waarvan de kinderen een eentonig leven leiden als arbeiders in een ijsjesfabriek. Het gezin lijdt onder hardhorendheid en kan nauwelijks lezen of schrijven. Rake observaties van isolatie en uitbuiting, neokoloniale invloeden en de valse beloftes van de “moderne” samenleving worden samengeweven in dit sluitstuk van de Noord-Zuid trilogie.