De basisingrediënten van The Outlaw zijn vriendschap en diefstal. In feite is deze film, ambigu omwille van zijn frappante misogynie, één van de eerste metawesterns: een traag ritme, beperkte dialogen, een voortdurende zweem van ironie en personages die worden geduid via hun handelingen in plaats van door psychologische motivaties of stereotypen.