Andy Warhol gebruikte het als decor voor één van zijn films, Jack Kerouac zou er On the Road in één ruk hebben geschreven, Nancy Spuegen werd er vermoord door Sid Vicious en Arthur C. Clarke schreef er 2001: A Space Odyssey... Zoveel romantische verhalen die hebben bijgedragen tot de legende van het mythische Chelsea Hotel, een ware tempel van de tegencultuur in de jaren zestig die tot 2019 kunstenaars uit alle disciplines verwelkomde. Aan de vooravond van de transformatie tot een luxehotel voor een geprivilegieerd clientèle, nemen de regisseuses Amélie van Elmbt en Maya Duverdier ons mee naar de overblijfselen van dit stukje New York, bohémien en populair, om er zijn laatste bewoners te ontmoeten, een ruige, kleurrijke horde die ingaat tegen het kille kapitalisme. Het is Merle, een frêle en sprankelende oude danseres die hen gidst door een apocalyptische decor in opbouw. En het is met een bezwaard hart dat we beseffen dat wat we hier zien, niet meer bestaat.

In aanwezigheid van de filmmaaksters