Lynch' debuut (een kruising tussen Europese avant-garde en Amerikaanse gothic) over een schlemiel die vader wordt van een monstertje. Deze hit in het Amerikaanse midnight-circuit werd ook Europa's cultfavoriet. Voorafgegaan Le Visage, een korte film over een man in een labyrintische stad, bevolkt met mensen met hetzelfde gezicht als het zijne. Tot hij op een dag iemand ontmoet met een heel ander…

“Fassbinder verhoudt zich fysiek tot zijn personages. Ik ben daar gek op. Het is prachtig hoe hij liefdesscènes laat zien, zowel in Querelle als in Maria Braun. Niemand durft of kan dat. Bij hem is er een exacte, directe relatie tussen wat hij voelt en wat hij maakt. We dromen er allemaal van om dat te doen.” (Chantal Akerman)

Een neurotisch koppel dat teruggetrokken op een eiland leeft krijgt het bezoek van twee gangsters op de vlucht. Het tweetal lijkt zo weggelopen uit Wachten op Godot en deze zwarte komedie over seks- en machtsspelletjes lijkt inderdaad een mengeling van Beckett en Engelse sociale satire.

In zijn eerste film als regisseur vertolkt Dupontel zelf een wees die op zijn dertigste op zoek gaat naar zijn ouders. Zwaarwichtige thema’s als de implosie van het gezin of de banaliteit van geweld worden verpakt als een zwarte komedie.