In samenwerking met KANAL - Centre Pompidou & Ambassade van Frankrijk in Brussel, Service de Coopération et d’Action Culturelle (SCAC)

CINEMATEK duikt in het charmant chaotische oeuvre van Michel Gondry. Met films als Eternal Sunshine of the Spotless Mind, La Science des rêves of Is the Man Who Is Tall Happy? is hij uitgegroeid tot een van de origineelste filmmakers van de 21^e eeuw. Michel Gondry komt op 07.12 naar CINEMATEK om zijn film Microbe & Gasoline in te leiden. Op 08.12 zal hij om 15:00 een masterclass geven in KANAL - Centre Pompidou in het kader van zijn Usine de Films Amateurs en om 19:00 komt hij in CINEMATEK zijn carte blanche voorstellen.

Michel Gondry mag Björk op zijn blote knieën bedanken. De IJslandse zangeres was heel gecharmeerd door de do it yourself-clips die Gondry draaide voor zijn band Oui Oui. Zij vroeg hem in 1993 om ook voor haar videoclips te draaien en het betekende het begin van een sprankelende carrière als regisseur van clips en reclamespotjes. Dat vaak innovatieve werk bleef ook in de Amerikaanse filmwereld niet onopgemerkt.
In 2001 kreeg hij de kans om zijn eerste langspeelfilm te draaien, Human Nature. Net als op de opvolger Eternal Sunshine of the Spotless Mind was die film geschreven door de hipste scenarist van dat moment, Charlie Kaufman. Vooral de tweede samenwerking was een schot in de roos: een kassucces, overladen met prijzen en ondertussen beschouwd als een van de grote klassiekers van de 21^ste eeuw. Ook na zijn samenwerking met Kaufman bleef Gondry geïnteresseerd in maffe verhalen, verteld op een zo mogelijk nog maffere wijze. Denk aan de surrealistische dromenkomedie La Science des rêves of de ode aan de videocassette Be Kind Rewind.
In 2011 draaide Gondry met Seth Roger de superheldenfilm The Green Hornet. Het is een buitenbeentje in ’s mans carrière. Niet alleen omdat het zijn enige film is met een reusachtig budget, ook omdat hij voor het eerst in de wereld van de cgi-effecten duikt. Voordien, en ook achteraf, toonde Gondry een absolute voorliefde voor met de hand gemaakte trucages. Dat die er ook uitzien als trucages is net een van de charmes ervan, zoals blijkt uit zijn recentste speelfilms L’Écume des jours en Microbe & Gasoline.
The We and the I, over een groep jongeren in de Bronx, is een ander buitenbeentje tussen Gondry’s speelfilms. De stijl is veeleer documentair. Misschien mag dat toch niet verbazen, want de regisseur heeft ook een reeks documentaires op zijn palmares. Al is het wel opvallend dat die heel erg van elkaar verschillen. Dave Chappelle’s Block Party is de captatie van een muzikaal straatfeest in Brooklyn. Is the Man Who Is Tall Happy? is een heel toegankelijke film over Noam Chomsky, de linguïst wiens ideeën Gondry op een erg gevatte manier verbeeldt. En dat mag u letterlijk nemen, want de film barst van de opvallende, en bewust naïeve animatie. Uiteraard besteden we ook aandacht aan sommige van de korte films van Gondry én aan Tokyo!, de omnibusfilm waarvan hij een deel geregisseerd heeft.
Treed binnen in de wondere, bizarre, mild surrealistische, meestal grappige wereld van een van de merkwaardigste talenten van de hedendaagse cinema.